Wednesday, August 4, 2010

sana sa tumblr ko to ipo-post.

pero since it's too personal. dito na lang siguro kasi wala namang nakakarinig sa akin pag dito.
walang nakakapansin.
walang nakakaramdam.


at wala naman akong balak ipaintinde sa iyo ang lahat.



dear *insert your effing name here*,

unang-una sa lahat, maraming salamat sapagkat napagtitiisan mo tong blog ko. dahil alam kong walang kakwenta-kwenta ang post ko. I mean, LAHAT NG POSTS KO.

at pangalawa, may itatanong lang ako?
hoy, nasanay ka siguro sa paulit-ulit, ano? pasensya ka na, ha..kung gusto mo ng masyadong power-trip ang dating ng blog, sa tumblr mo na lang ako i-stalk. mas magaganda, mas malilinis, at matitino ang posts ko dun kahit hindi. blogspot kase, is more personal, than tumblr. tumblr consists mostly of reblogs, images that you can relate on, ganon. *pagod ako mag-ingles, grr.


at pangatlo,
sana kung mabibigyan lang ako ng pagkakataong pasalamatan ka, o kaya naman mabayaran ko ng utang na loob ang pagtitiis sa walang kwentang blog na ito, gagawin ko. salamat ng marami, ikaw na ang aking virtual friend. alam ko someday magkikita rin tayo. malalaman ko rin kung sino ka. ikaw na responsable sa blog views ko na 100 plus na kasi assuming ako..


at the back of my mind, I'm saying
(sana ikaw sya.) pag hindi mo na-gets, magtatampo na ako!