Monday, June 21, 2010

ok , here goes the bitter story of mine.

sabay kaming nag-OL.
ewan ko kung sino nauna sa min whatever I don't give a f***
tapos etong malupet!

online din sya!!
sino??

sino??

E DI SI FIRST LOVE.!!

kasi todo-comment sya, eh. sa gelpren nya.

too bad hindi kami friends. hindi as in HINDI KO SYA IA-ADD.
BITTER AKO EH, DI BA OBVIOUS?


and now whut? wala lang, gusto ko lang i-share na online sya kanina at sayang hindi ko sya naging friend disinsana naging magka-chat man lang sana kami.
nagkataon sanang kinumusta ko sya, tinanong tungkol sa mga buhay-buhay. ganon ko sya ka-miss. marami akong gustong itanong, marami akong tanong na alam kong sya lang ang makakasagot, gusto kong punan na nya yung karuwagang matagal nang bumabalot sa katauhan ko, ang karuwagang sya rin ang dahilan kung bakit ko pa rin to nararamdaman hanggang ngayon.


grabe, ikaw na makaranas ng true love, tignan naten.
pa-bitteran tayo. tignan natin kung sino panalo.

naniniwala naman kasi akong sya talaga ang taong minahal ko ng totoo. of course, sino ba namang hindi mai-inlab sa taong kahit na alam mong malabo kayo, pinaparamdam nya sa yo na hindi kayo magkakalayo. na kahit minsan hindi ka magiging iba sa kanya. na walang magbabago sa friendship.


kaso dumaan na nga ang dalawang taon.
ANG MAHABANG DALAWANG TAON.

na wala man lang akong alam. ni messages sa inbox ( I changed my number because of him, kase wala na rin naman akong mapapala ). ni as in..


everything that i do reminds me of you.
-sa yo talaga umiikot ang mundo ko. NOON.

pinipilit kong tigilan ka kasi alam kong may iba ka na. pero habang tumatagal ang paghihintay, kahit masakit, gusto pa rin kitang makita.

alam kong useless na. wala nang kwenta tong paghiling ko, hindi mo rin naman ako naririnig.


SALAMAT SA YO.
MOI AIMER.