Friday, March 12, 2010

wag na.

tama nga talaga yung sinabi ni leah my dear friend kahapon..

"wag na sya. tama na. kalimutan mo na sya."

"oo nga. tama. kakalimutan ko na sya."

"wala rin naman, eh."

"oo nga. tsaka, nalaman na nya tunay na ugali ko kasi nga nagsuplada ako kahapon. ayoko na. nahihiya na akong humarap pa sa kanya."

"bakit ka mahihiya? e yan ka naman talaga."


--aww. yan ang mga tunay na kaibigan.
kahit minsan painful magsalita.
totoo pa rin sa yo.


argh.
wag na.
ayoko na talaga.
kungsabagay una pa lang naman, eh.
wala na talaga akong pag-asa dun.


sabi ng konsensya ko:

"bakit di mo i-try ulit?"

"anak ng.... susubukan ko ako naman lagi ang nasasaktan. he's missing a girl. ano pang papel ko? wala na, di ba. wat the fuck. wala na. ibig sabihin non. um-exit na ako sa eksena. exit, exit na bon. tama na ang isang beses na pagiging tanga. hala ka. baka bago ka mamatay awardan ka bilang "PINAKA-TANGANG NILALANG"


sabi ko naman.

"ta****. tama na. susuko na talaga ako. alam ko namang wala hala sige rin ako sa pagpilit. watda. tanga ka talaga. exit ka na. sana lang sa pag-alis o paglisan mo sa oras na nagustuhan mo sya, kalimutan mo na lahat."



at uumpisahan ko...sa..


pagtanggal ng mga pm nya sa inbox ko.

woooooo..


moving on--processing....



kakayanin yan.
nasanay na rin ako dahil lagi ko namang ginagawa.