I ♥ trebuchet na.
hindi na verdana ang font ko ha..
anyways..
bitterness is always the best policy..
based on my painful past experiences..
*pasensya na redundant ako magsulat*
pag hindi mo talaga malet-go ang nakaraan, naku.. ang hirap talaga nyang makalimutan.
hehehe..
past daw, oh..
moving on?
e pano kung me mga bagay na kapag nakikita mo e sya ang naaalala mo??
simple..
wag mong tignan diba..
kung sana matagal ko nang alam yan matagal ko na syang nakalimutan..
oh wait..
sino ba ang issue dito??
di ba si..
okay..
move on, let go deary..
e ano kung me mahal syang iba?
sisirain mo ba ang buhay mo nang dahil lang sa kanya?
ang taong miminsan lang na dumaan sa buhay mo pero sa napakaikling panahon na yun nagkaroon sya ng malaking puwang sa puso mo??
mahal mo sya, oo..
andun na tayo..
pero..
does she love you back?
does she have the same feelings for you??
oh damn..
sino ba ako para mangialam??
eto unsolicited advice lang, ha..
"dapat mong ipagpasalamat kay God na binigyan ka nya ng pagkakataong magmahal..
pangalawa, pagpasalamat mo rin na nasaktan ka.
bakit? I know it may be sounded irony..
pero kasi..
tinuruan ka ni God na maging matalino..
bakit?
kasi though nasaktan ka, nakayanan mo sya..
what I mean is, hindi mo winasak ang buhay mo nang dahil sa isang tao lang..
and lastly..
magpasalamat ka pa rin.
dahil..
ngayon, alam mo na ang capacities and limitations mo..
alam mo na ngayon kung hanggang saan lang sa aspeto ng pagmamahal ang kaya mo..
at least, kung may dumaan mang bago sa buhay mo..
kahit naging isang malaking pagkakamali ang nakaraang dumaan sa yo..
somehow magiging tama na sya..
kasi, natuto ka na"
stop being bitter, ok..?
*this blog entry is dedicated to MYSELF*
and to the most bitter person here in my heart..
